Ξέρεις με τί μοιάζουμε;Με τον ήλιο και τη σελήνη.
Έχουμε την ίδια δύναμη,εκπέμπουμε και οι δυο φως.
Μα είμαστε αντίκρυ,δεν θα συναντηθούμε ποτέ.

Θα κοιτάμε ο ένας τον άλλον,θα θαυμάζεις τη μυστηριώδη
πλευρά μου,θα καμαρώνω τη λάμψη σου.Θα αποσύρεσαι
ρομαντικά όταν θα βγαίνω εγώ και θα κρυφοκοιτάς τη μαγεία που
σκορπίζω.

Έχουμε όμως κάτι κοινά στοιχεία που μας δένουν.Τους
ερωτευμένους ας πούμε,τους ονειροπόλους,τους οραματιστές,που
ψάχνουν ένα ηλιοβασίλεμα,ένα ολόγιομο φεγγάρι μα και μια
ανατολή που υπόσχεται μια νέα αρχή.

Τις ώρες που σου λείπω,είσαι θλιμμένη και κρύβεσαι πίσω από τα σύννεφα.
Τις ώρες που μου λείπεις,είμαι θλιμμένος,τα αστέρια μου κάνουν
παρέα και με κρύβουν πίσω από τα σύννεφα.Τα ίδια σύννεφα που
κάλυψαν και εσένα.

Ήλιος εσύ,σελήνη εγώ.Πλανήτες ενός απέραντου σύμπαν.
Έτσι είναι ταγμένο.Να είμαστε πάντα αντίκρυ,να σ' αγαπώ,να μ'
αγαπάς,αλλά να μην συναντηθούμε ποτέ.

Τουλάχιστον γνωρίζουμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου.Είμαστε
τυχεροί,πίστεψέ με.

Αντίκρυ,μα αιώνια μαζί!